Making-of Modernist Villa
Personalne projekty mogą być ciekawe i mogą być odskocznią od komercyjnej codzienności. Jednak przede wszystkim powinny być wyjściem ze strefy komfortu oraz próbą przesunięcia swojego sufitu warsztatowego wyżej. Nie wszystkim udaje się ta sztuka, jednak tutaj wszystko siadło idealnie.
Poznajcie Radosława i jego spojrzenie na fotografię architektury w cyfrowym wydaniu. Każde z nas goni codziennie “króliczka fotorealizmu”, szukamy sposobu na przeniesienie rzeczywistości do świata cyfrowego i pomimo, że narzędzia pozwalają na coraz więcej, assety puchną, a kompy grzeją coraz dłużej, to często brakuje tego nieuchwytnego pierwiastka REALIZMU.
Poniższy projekt i jego backstage pokazuje, że można - ale trzeba podłubać, bo samo się nie zrobi. Dziś pora na Maxon Cinema 4D, bo alternatyw dla 3ds MAX jest więcej niż tylko Blender.
Warto przeczytać i zastanowić się jak popchnąć swój warsztat o szczebel wyżej. Oddajemy głos Radkowi.
I - Wstęp
Na początku chciałbym podziękować Michałowi za możliwość przedstawienia rezultatów mojej pracy na łamach bloga. Z zaciekawieniem przyglądam się temu, co Michał robi dla integracji krajowego segmentu branży Arch-Wiz i jestem pod wrażeniem dynamicznego rozwoju przestrzeni, jaka dzięki temu powstała. Mam nadzieję, że znajdziecie w tekście poniżej coś dla siebie.
Radosław Kielak
Z wykształcenia jestem architektem krajobrazu z mocnym nastawieniem na miejskie przestrzenie publiczne. Zainteresowanie tym, co dzieje się pomiędzy budynkami, staram się przenosić na tworzone wizualizacje.
Od siedmiu lat prowadzę studio wizualizacji architektonicznych Pictura, w którym widzimy siebie jako „tłumaczy” nieistniejącej architektury.
W swoich pracach staram się eksperymentować z realizmem, szukając go również poza samą estetyką obrazu.
II - Digital Camera
Moim głównym założeniem podczas pracy nad projektami personalnymi jest odtwarzanie estetyki dobrej fotografii architektonicznej. Nie chodzi mi o odtwarzanie fotografii rozumianej ogólnie, ale tej konkretnej estetyki związanej z architekturą. Od kadrowania po post-produkcję. Skąd takie założenie? Po pierwsze dlatego, żeby w ogóle rozpocząć pracę, a nie spędzać czas nad próbą wymyślenia dzieła życia. Po drugie dlatego, że podobają mi się słowa Picassa: „Naucz się zasad jak profesjonalista, by móc je potem łamać jak artysta”. Projekty personalne są dla mnie okazją do testowania zagadnień technicznych w sprzyjających okolicznościach. Mam nadzieję, że moje założenia będą ewoluowały do bardziej ambitnych, ale pozostawiam sobie na to jeszcze trochę czasu.
III - Geneza
Projekt Modernist Villa jest konsekwencją afektu do architektury modernizmu i estetyki minimalizmu. W przestrzeni internetu wszyscy widzieliśmy już dziesiątki, jeśli nie setki, realizacji podobnej architektury. Nie miałem jednak szansy napotkać na swojej drodze zawodowej tego typu projektu. W studiu Pictura wymyśliliśmy siebie jako wizualnych „tłumaczy nieistniejącej architektury”. Tym razem w ramach odskoczni pozwoliłem sobie na wizualizację istniejącego już budynku. Wybór padł na projekt Residence KDP autorstwa Govaert&Vanhoutte Architects. Jest to współczesny projekt z 2014 roku, zlokalizowany w Belgii. Zachwycającą „skorupę” budynku pozostawiłem nietkniętą, a swoje piętno odcisnąłem na zagospodarowaniu przestrzeni zewnętrznej (jestem architektem krajobrazu) i projekcie wnętrza.
IV - Software
Głównym środowiskiem mojej pracy jest Maxon Cinema 4D. Program ten stanowi mniejszy segment rynku Arch-Wiz. Wszystkie użyte w nim funkcje i pluginy mają swoje ekwiwalenty w 3dsmax-ie, w związku z czym dalsza treść powinna być zrozumiała dla wszystkich.
Poniżej lista użytego softu:
Foundry Modo – modelowanie,
Cinema 4d – główne środowisko pracy,
Corona renderer – silnik renderujący,
Surface Spread – plugin do scatteringu (odpowiednik iToo – Forest),
Adobe Photoshop – postprodukcja,
Magic Select – plugin do losowego zaznaczania poligonów,
Stcatter It – Darstellungsar – część pluginu Meadow Asset do trawników.
V - Obrazy Referencyjne
Pierwszym krokiem podczas realizacji projektu jest zebranie dostępnych zdjęć i planów budynku oraz zdjęć (czasem wizualizacji) przedstawiających nastrój, który chcę osiągnąć.
Część referencji odnosi się wyłącznie do poszczególnych aspektów, takich jak np. kadrowanie, warunki atmosferyczne czy zagospodarowanie zieleni. Poniżej mój moodboard, z którym realizowałem projekt Modernist Villa.
VI - Modelowanie
Modelowanie bazowej geometrii było proste jak sam budynek. Ważny element stanowiły przeszklenia, dlatego istotne było wykonanie ich z podwójnej tafli pełnego szkła. Zawsze zwracam uwagę na dokładne wykonanie tego elementu, ponieważ ma on duże znaczenie dla realistycznego zachowania się światła i odbić otoczenia. Wymodelowałem również ślusarkę okienną. Dla zachowania realizmu warto znaleźć rysunki techniczne producenta konkretnego istniejącego realnie produktu i z nich wykonać profile. Oko wychwytuje nienaturalność w proporcjach takich elementów.
W przypadku projektów indywidualnych model otoczenia przygotowuję w bardzo uproszczonej formie, a następnie stopniowo modyfikuję go i dogęszczam w zależności od potrzeb. Nie przejmuję się zbytnio tym, co dzieje się poza kadrem, chyba że będzie miało to wpływ na propagację światła lub odbicia w przeszkleniach.
VII - Otoczenie
Budując otoczenie, sięgałem po assety różnego pochodzenia; trudno byłoby wymienić je wszystkie. W dużej mierze korzystałem z kompozycji roślinności zbudowanych i zmodyfikowanych przy okazji poprzednich projektów. Tworzę z nich gotowe do użycia zestawy i rozwijam je wraz z kolejnymi projektami. Dzięki takiemu podejściu z każdą iteracją danego zagadnienia jestem w stanie uzyskiwać trochę lepszy efekt, a później w prosty sposób zastosować go w codziennej pracy.
Jednym z takich pressetów jest tworzenie trawnika. Powierzchnię pod trawę przygotowuję pluginem Scatter It od darstellungsart.
Mój standardowy zestaw składa się głównie z kępek Megascanów i kilku większych traw z Maxtree. Do projektu Modernist Villa zmodyfikowałem sposób dystrybucji, dzieląc powierzchnię trawnika na pasy zasiane trawą o różnej wartości gamma. Chciałem w ten sposób uzyskać delikatny efekt trawy koszonej kosiarką w przeciwnych kierunkach. Na całość nałożony został scatter z kolejnymi kępkami tych samych traw z lekko zdesaturowaną teksturą. Miało to imitować występujące jesienią przesuszenie trawy. Dodatkowo w miejscach trudnodostępnych dla kosiarki, takich jak murki czy paliki wspierające drzewa, zasiałem nieco wyższe kępki. Liście rozrzuciłem w miejscach, w których występują bariery w przepływie wiatru.
Podobnym skompletowanym wcześniej zestawem są drzewa użyte do obsiania najdalszego planu. Są to gotowe do wstawienia scattery. Tym razem poszczególne modele zostały pozbawione części listowia za pomocą pluginu Magic Select. Kolorystyka liści została dostosowana do późnojesiennej tonacji.
Większość zastosowanych przeze mnie roślin pochodzi z Maxtree, Evermotion, Quixel Megascan i 3dsky. Korzystam też z własnych skanów. Poniżej zamieszczam zestawienie użytych modeli roślinności:
VIII - Kadrowanie
Specyfiką minimalistycznej bryły budynku Villa KDP jest prosta geometryczna forma. Chociaż kadry en face zazwyczaj komplementują architekturę, to w przypadku tak minimalistycznego założenia geometryzacja kompozycji działa również na poziomie meta. Z tego powodu zdecydowałem się w większości kadrów zastosować klasyczny trójpodział i jego naturalną konsekwencję, czyli podział na kolejne mniejsze segmenty.
Dobrym punktem wyjścia przy kadrowaniu jest, moim zdaniem, rozpoczęcie od klasycznych dla fotografii proporcji obrazu, i dopiero późniejsze zmienianie ich w zależności od wymagań architektury.
IX - Oświetlenie
Oglądając fotografie architektury, którą wcześniej wizualizowałem, zawsze jestem pod wrażeniem tego, jak bardzo zdjęcia, nawet te ustrzelone „mydłem”, wygrywają z wizualizacjami kontrastem i rozpiętością tonalną. Nawet mocno oświetlone czarne elementy zachowują swoją głębię, przynajmniej w poczuciu.
Jednym ze sposobów zbliżenia się do tego efektu jest praca światłem.
Poniżej zestawiam HDR-ki użyte w konkretnych kadrach.
Dbam o to, żeby źródła światła sztucznego były rozmiarem zbliżone do tych, które funkcjonują w rzeczywistości. Przydaje się też fajny IES, a nawet umieszczenie całości w oprawie. Na szczęście czasy wypalonych pikseli już raczej minęły i nie trzeba oszukiwać w kwestii światła. W filmie poniżej zestawiam światła w ujęciu nocnym.
X - Detale
Ważną częścią projektu było przetestowanie (wreszcie) efektów zamglenia. W projekcie eksploruję wątek pełnego zamglenia (ze wszystkich stron) oraz zamglenia częściowego.
W tym drugim przypadku konstrukcja mgły oparta jest na boxach z materiałem volumetric. Taka budowa sceny pozwoliła mi uzyskać duży kontrast w pierwszym planie, miękkie światło w drugim planie i całkowite zamglenie w trzecim planie.
Warto też zauważyć, że mgła może posłużyć – podobnie jak np.głębia ostrości czy kolor – do skierowania uwagi na konkretny element czy plan kadru.
XI - Postprodukcja
Na co dzień czuję się bardzo dobrze z Photoshopem i dość zaawansowaną postprodukcją. Tym razem jednak ograniczyłem się wyłącznie do bardzo delikatnego podbicia kontrastów w CameraRAW i stempelków w kilku punktach. Gdzieniegdzie dodałem pass Translucency. Poza jednym ujęciem, w którym dokleiłem kilka chmurek, bitmapy nieba pochodzą wprost z map HDR.
Poniżej zamieszczam zestawienie renderów RAW z wersją po postprodukcji.
W ujęciach nocnych mój post-produkcyjny workflow również jest kopią metod fotograficznych. Zamiast doklejać poszczególne passy oświetlenia, przygotowuję w LightMixie kilka wersji finalnego beauty renderu o różnym natężeniu świateł. Następnie przecieram je na maskach pędzelkiem w PS. Dzięki takiemu podejściu mogę zwiększyć rozpiętość tonalną i usunąć przepalenia. Jednocześnie nie narażam się na nienaturalność, która często występuje przy manipulacji passami reflection/refraction na maskach.
Montaże prowadzę od początku do końca w 16 bitach sRGB.
XII - Podsumowanie
Projekt Modernist Villa dał mi dużo osobistej satysfakcji, ale moim zdaniem włożona w niego praca ma też wymiar komercyjny.
U części klientów obserwuję tendencję do tego, że nie szukają oni konkretnych biur wizualizacyjnych do nawiązania stałej współpracy. Szukają raczej renderów zbliżonych architektonicznie lub wrażeniowo do planowanego marketingu inwestycji. Kształtowanie portfolio w wybranym kierunku i szerokie udostępnianie swoich prac może otworzyć drogę do takich właśnie realizacji.
Podczas realizacji projektu Modernist Villa rozmawiałem o nim ze znajomymi. I choć każdy z nich miał mnóstwo uwag (niektórzy nie zostawili na mnie suchej nitki) uważam, że to ważne, aby mieć gdzie się zgłosić po konstruktywną krytykę.
Na zakończenie wrzucam wam jedną z takich korekt, które dostałem, chcąc „pochwalić się” moim renderem.
Radek jest kolejnym artystą, który udowadnia na łamach niniejszego bloga dwie ważne kwestie:
Po pierwsze - każdy czasami potrzebuje odskoczni od komercyjnych zleceń i lubi wyżyć się w personalnym projekcie, w którym ma przestrzeń na realizację własnych wizji oraz na wyżyny techniczne.
Po drugie - większość personalnych projektów wymusza na autorach skupienie, które pozwala na przesunięcie swojego sufitu technicznego i wyjście ze strefy komfortu, a to czasami owocuje “błyskiem fleszy” w branżowych portalach i serwisach. A jak wiemy, stąd niedaleka droga, żeby w stronę autora spojrzał ciekawy klient :)
Każdy, kto szuka najlepszego narzędzia do 3D i zastanawia się, w czym robi się, najlepsze wizualizacje powinien skrupulatnie przeczytać powyższy materiał i zestawić go z publikacją Adriana i Adama … Nie ma jednej słusznej drogi i w obecnej rzeczywistości wszystko wypada bardzo podobnie - różnicę wprowadza sam Artysta i jego wizja oraz zaangażowanie.
Gratulacje dla Radka, bo nie każdy dowozi personalny projekt do końca, tym bardziej na takim poziomie :)
Liczę na więcej takich produkcji i kibicuję, żeby projekty personalne w takim stylu zamieniły się szybko w komercyjne zlecenia w tej estetyce i z pełną swobodą kreacji.
Zapraszamy do komentowania i zadawania pytań w komentarzach. Podobało się — zostaw like!
Włożyliśmy w to sporo pracy, więc jeśli materiały tego typu są dla Ciebie wartościowe to mamy prośbę: pomóż dotrzeć do innych osób, którym ta wiedza może pomóc. Może wśród znajomych masz kogoś, komu warto podesłać ten artykuł? Podeślij link mailem, Messengerem albo udostępnij na Facebooku. Dzięki!